بررسی چگونگی باز بینی مشخصه های فای و مطابقه فاعل و فعل در.

ارزش­گذاری مشخصه­های فای (شخص، شمار) و حالت یا به عبارت دیگر مطابقه در زبان فارسی و بازبینی این مشخصه­ها با تکیه بر رویکرد کمینه­گرا، یکی از موضوعات پیچیده است که به دلیل بی­نظمی­هایی که در ساختار گروه فعلی به خصوص هسته فعل در زبان فارسی مشاهده می­شود، گاهی فرآیند بازبینی را به طور کلی با مشکل مواجه می­سازد. نگارندگان جستار حاضر تلاش کرده­اند تا با در نظر گرفتن ساختار­های مختلف فعلی (ساده، مرکب) با در نظر داشتن جهت­های مختلف (معلوم و مجهول) و نمودهای مختلف (ساده، استمراری، کامل) چگونگی ارزش­گذاری مشخصه­ها و بازبینی آنها را مورد بررسی قرار دهند. از دست­آوردهای این پژوهش آن است که در زبان فارسی فعل‌ها تحت تأثیر مشخصه فعلی قوی هسته زمان خودایستا به هسته مذکور حرکت می­کنند. مطابق نظریه بازبینی برنامه کمینه‌گرا مشخصه‌های فای خوانش­ناپذیر هسته­زمان در زبان فارسی به وسیله گروه اسمی فاعل ارزش­گذاری و بازبینی می‌شوند. مشخصه­های مذکور پس از ارزش­گذاری و بازبینی، در بخش آوایی بر روی فعل تظاهر می‌یابند. گروه اسمی فاعل نیز از هسته زمان خودایستا حالت فاعلی دریافت می‌کند. بازبینی حالت مفعولی نیز توسط هسته گذرا صورت می‌گیرد.